عاشق برنامه نویسی بود؛ برنامه نویس خوبی هم بود، حتی بازی هم می نوشت؛ با همه این اوصاف در دانشگاه رشته تجارت را انتخاب کرد؛ با ایده ای که داشت انقلابی در نحوه عرضه محصولات نرم افزاری به وجود آورد.
«مارک راسل بنیوف» در ۲۵ سپتامبر ۱۹۶۴ در سان فرانسیسکوی آمریکا به دنیا آمد. پدرش، «راسل بنیوف»، صاحب یک فروشگاه محلی بود. دبیرستان را در مدرسه «بِرلینگِیم» گذراند و در ۱۹۸۲ دیپلم گرفت. مارک از پیش از متوسطه به رایانه ها علاقه داشت و برنامه نویسی را خیلی زود یاد گرفت؛ دبیرستانی بود که اولین برنامه اش به نام «آموزش شعبده بازی» را به قیمت ۷۵ دلار به یک مجله رایانه فروخت. در پانزده سالگی برای خودش کسب وکاری راه انداخته بود و تحت نام Liberty Software برای رایانه «آتاری ۸-بیت» بازی می ساخت و به هم سالانش می فروخت. کارش آن قدر خوب بود که شرکت Epyx پخش بعضی بازی های او را بر عهده گرفت.
در ۱۶ سالگی و با پایان دبیرستان از حق پخش آثارش ماهانه ۱٬۵۰۰ دلار درآمد داشت؛ مبلغی که در آن زمان برای تامین هزینه های دانشگاه کفایت می کرد. مارک علی رغم علاقه به برنامه نویسی با درک عمیق از روحیات خود، رشته تجارت را برگزید و در ۱۹۸۶ از دانشگاه کالیفرنیای جنوبی (USC) لیسانس گرفت. البته در طی تحصیل هیچ گاه برنامه نویسی را رها نکرد؛ او مدتی (تابستان که دانشگاه تعطیل بود) برای کارورزی به عنوان برنامه نویس زبان اسمبلی در بخش مکینتاش شرکت اپل کار کرد و به شدت تحت تاثیر فرهنگ کاری شرکت و شریک موسس آن، «استیو جابز» قرار گرفت؛ در این باره می گوید: «آن تابستان متوجه شدم که چطور یک کارآفرین می تواند ایده های انقلابی را پی بگیرد.»
بنیوف بعد از فراغت از تحصیل می خواست برنامه نویسی را به طور حرفه ای پی بگیرد؛ ولی یکی از استادانش در دانشگاه به او توصیه کرد به دنبال شغلی با محوریت رایانه ولی نه مستقیما برنامه نویسی برود؛ چراکه به نظرش مارک بیشتر به درد کارهای تجاری می خورد؛ او هم به توصیه استادش گوش کرد و در بخش خدمات مشتریان شرکت «اوراکل» مشغول به کار شد.
مارک بنیوف و لری الیسون دو دوست، دو رقیب!
برخلاف تصور، حضور مارک بنیوف در اوراکل دراز مدت شد و ۱۳ سال تمام به طول انجامید. طی این مدت پیوسته ترفیع می گرفت و سمت های اجرایی متعددی در فروش، بازاریابی و توسعه محصولات شرکت داشت. در ۲۳ سالگی به عنوان تازه کار برتر اوراکل انتخاب شد و به سرعت پیشرفت کرد تا جایی که تنها سه سال بعد به معاونت مدیر عامل ارتقا یافت؛ او با حقوق ۳۰۰ هزار دلار، جوان ترین فردی بود که در اوراکل به این سمت می رسید. در این ۱۳ سال رابطه بنیوف با «لری الیسون» (Larry Ellison)، موسس شرکت، بسیار نزدیک شد تا جایی که الیسون به جز مسائل کاری به او رهنمود می داد و راهنمایی می کرد. این دو دوست و همکار، روحیات نزدیکی هم داشتند و سفرهای زیادی با هم می رفتند؛ مارک معمولا در قایق رانی، تفریح مورد علاقه لری او را همراهی می کرد؛ آن ها حتی تعطیلات سال نو را با هم و در کنار خانواده هایشان در ژاپن می گذراندند.
شرکت «سیلزفورس» (Salesforce) نرم افزارهای مدیریت ارتباط با مشتری (CRM) تولید می کند و آن ها را به صورت نرم افزار تحت وب و در قالب سرویس به فروش می رساند.
اما ۱۳ سال کار در یک جا و درجا زدن چیزی نبود که بنیوف را تا ابد راضی نگه دارد؛ برای همین، با چند نفر از مدیران ارشد و قدیمی اوراکل ایده هایش را مطرح کرد؛ ایده هایی که طی سال ها کار در سمت های مختلف و مشاهده کاستی ها به دست آورده بود؛ آن ها هم موافقت کردند و سرانجام در ۱۹۹۹ درست در آخرین سال هزاره دوم، «پارک هریس»، «دیوید مولنوف» و «فرانک دومنگز» به رهبری مارک بنیوف شرکت «سیلزفورس» (Salesforce) را با تمرکز بر محصولات نرم افزاری تاسیس کردند. این شرکت نرم افزارهای مدیریت ارتباط با مشتری (CRM) تولید می کند و آن ها را به صورت «نرم افزار به عنوان یک خدمت» (SaaS) به فروش می رساند. تا دهه ۹۰ میلادی بیشتر شرکت های نرم افزاری مانند خود اوراکل، محصولات خود را به صورتی می فروختند که خریداران (بالاخص شرکت ها و موسسه ها) برای استفاده، ناگزیر بودند آن نرم افزارها را در سرورهای خود نصب کنند؛ ایده بزرگ موسسان سیلزفورس این بود که در چنین شرایطی، نرم افزارهای تجاری خود را به نحوی در اختیار مشتری قرار دهند که بتواند با یک مرورگر وب به آن دسترسی داشته باشد؛ در اوایل تاسیس سیلزفورس، لری الیسون از فعالیت های بنیوف حمایت کرد و به او اجازه داد ۶ ماه به صلاح دید خودش وقت خود را بین اوراکل و سیلزفورس تقسیم کند؛ حتی ۲ میلیون دلار از سرمایه شخصی اش را به این شرکت تازه تاسیس تزریق کرد و عضو هیات مدیره آن هم شد. اما به مرور رابطه این دو دوست قدیمی شکراب شد؛ بنیوف متوجه شد هدف اصلی الیسون از همکاری با او و عضویت در هیات مدیره، کسب اطلاع از اسرار و ایده های آن ها بوده؛ حتی کمی بعد فهمید اوراکل در غیاب او در حال توسعه یک محصول برای رقابت با سیلزفورس است. بنیوف بعد از این اتفاق ها تلاش کرد به صورت مسالمت آمیز الیسون را به ترک هیات مدیره مجاب کند، ولی او موافقت نکرد و خواست اخراجش کنند تا با این روش و حفره قانونی بتواند سهام خود در سیلزفورس را حفظ کند.
شرکت سیلزفورس از بحران موسوم به «حباب دات کام» جان سالم به در برد و مسیر رشد را به سرعت پیمود طوری که به زودی به یکی از بزرگ ترین شرکت ها در بازار رایانش ابری بدل شده و در بعضی زمینه ها رقیب مایکروسافت معظم شد.
سیلزفورس در سال های بعد تحت رهبری بنیوف شرکت های زیادی را در خود ادغام کرد و حوزه فعالیتش را گسترش داد. در آوریل ۲۰۰۶ شرکت «سندیا» را به قیمت ۱۵ میلیون دلار خرید و بعدا نام آن را به «فورس دات کام موبایل» تغییر داد. در آگوست همان سال شرکت «کیدن» را هم خرید. در سال ۲۰۰۷ هم دو شرکت «کن لِت» و «کورال» را به زیر مجموعه خود افزود که حالا هر کدام به ترتیب با نام های «سیلزفورس آیدیاز» و «سیلزفورس کانتنت» شناخته می شوند. یک سال بعد در ۲۰۰۸ میلادی با شرکت «اینسترانت» وارد مذاکره شد و آن را هم به مالکیت خود در آورد؛ این شرکت هم حالا با نام «سیلزفورس نالج» مشهور است. خریدهای بنیوف به منظور تقویت بنیه شرکتش همین طور ادامه یافت؛ در سال ۲۰۰۹ شرکت های «گروپ اِسویم» و «اینفرماورز» را تملک کرد و نام شان را به «سیلزفورس چتر» و «ویژوال ورک فلو» تغییر داد. در سال های ۲۰۱۰ و ۲۰۱۱ هم چند شرکت دیگر را به مجموعه خود اضافه کرد.
زیرشاخه های اصلی شرکت سیلزفورس در سه کشور قرار دارند. یکی زیرشاخه شرکت در سوئد است که بازارهای اروپا، خاورمیانه و آفریقا را پوشش می دهد. زیرشاخه مستقر در کشور سنگاپور نیز کشورهای آسیایی و حوزه اقیانوس آرام را اداره می کند. بازار ژاپن هم به خاطر شرایط خاص آن مستقلا از طریق زیرشاخه این کشور گردانده می شود.
«مارک بنیوف» در کنار «ساتیا نادلا» مدیرعامل مایکروسافت
اما با روی کار آمدن «ساتیا نادلا» (Satya Nadella) این رابطه سرد و خشن، ۱۸۰ درجه چرخید و حتی بنیوف، نادلا را در چند مصاحبه، دوست نزدیک خود خطاب کرد. طی این مدت دو مدیرعامل تلاش کردند در مواردی که در رقابت نیستند، همکاری کنند. برای مثال اکنون مایکروسافت آفیس به شکل بسیار بهتری با نرم افزارهای توسعه یافته سیلزفورس هماهنگ است. البته مایکروسافت یک بار سعی کرد با پرداخت ۵۰ میلیارد دلار، بنیوف را راضی کند سیلزفورس را وا گذارد؛ اما او قیمت پیشنهادی اش را ۷۰ میلیارد دلار اعلام کرد و به طور کلی مایکروسافت از معامله پس نشست.
بنیوف یکی از رهبران پیشگام در ایجاد تغییر شناخته می شود؛ در سال ۲۰۱۶ مجله «فورچن» نام او را به خاطر تلاش هایش در جهت برقراری عدالت در فهرست ۵۰ رهبر برتر جهان قرار داد. همچنین خوانندگان این مجله او را به عنوان تاجر سال انتخاب کردند.
منبع: دیجی کالا مگ