ایالات متحده امریكا در فاصله سال های 1900 تا 1909 شاهد یك كسب و كار مناسب و عالی بود.
كسب و كاری كه می توانست نیروی كار غیرماهر را به كار گرفته، تا به دور از فعالیت ها و حاشیه های سیاسی به كار خود ادامه دهد و طیف گسترده ای از مشتریان را به سمت خود جذب كند. مدیرانی كه می توانستند این چنین شرایطی را مهیا كنند مورد توجه سرمایه گذاران حاضر در بازار صنعت امریكا قرار می گرفتند. كلارنس وولی یکی از همین مدیران است که نقشی حیاتی در مدرنیزه كردن خانه ها و منازل امریكا ایفا کرده است. او پتانسیل فراوانی را در زمینه تركیب صنایع و ادغام آنها، استاندارد سازی فعالیت ها و افزایش كارایی عملیاتی کرد و با استفاده از فرصت های موجود به عنوان مدیری موفق در زمینه صنعت معرفی شد.
وولی ابتدا به عنوان یك فروشنده تمام عیار و سپس به عنوان هماهنگ كننده و مدیر یك شبكه جهانی تولید و توزیع كالا فعالیت کرد. در 15 سالگی، مدرسه را ترك كرد تا به عنوان یك كارمند ساده در یک كمپانی تولید كننده ظروف سفالی، مشغول به كار شود. موفقیت وولی در این كمپانی به حدی بود كه 8 سال بعد توانست مدیر عامل كمپانی شود. اگرچه او در این كمپانی عملكرد بسیار خوبی داشت اما در سال 1887 آن را ترك كرد و دنبال یك كار مخاطره آمیز و هیجان انگیز جدید رفت. هدف او تولید و فروش نوعی وسیله گرمایشی برای ساختمان ها به نام رادیاتور بود.
در اوایل قرن نوزدهم، شومینه های باز جای خود را به بخاری های آهنی داده بودند كه سوخت آنها از چوب و زغال سنگ تامین می شد. پس از جنگ داخلی و با ساخت و گسترش ساختمان های اداری و مجتمع های مسكونی مدرن، نگرش مهندسان نسبت به مسئله گرمایش تغییر کرد و صاحبان ساختمان ها دنبال منبع گرمایش بهتر و معقول تری نسبت به بخاری های آهنی بودند. تمایل آنها برای اجتناب از محدودیت های عملی و عدم استفاده از منابع گرمایش متعدد در ساختمان های چند طبقه، مهم ترین انگیزه برای ایجاد فن آوری سیستم گرمایش مركزی بود.
كمپانی های موجود هم از این ایده استقبال كردند و تقاضا برای ایجاد مكانیزم های گرمایشی كارآمد زیاد شد. ابتدا این سیستم، گران و منحصر به قشر خاصی از اجتماع بود اما با افزایش تقاضای موجود برای استفاده از این سیستم و بالا بودن كارایی تولید، دسترسی عمومی به این محصول ممکن شد و ویلیام بالدوین در سال 1874 رادیاتور را ساخت.
كلارنس وولی در سال 1887 به كمپانی رادیاتور و اتوی میشیگان پیوست و در این شركت روی استانداردسازی رادیاتورها سرمایه گذاری کرد و با استفاده از توانایی های خود توانست به عنوان مسئول فروش اصلی این كمپانی در دهه 1890 به سودی بالغ بر 150 هزار دلار دست یابد. 5 سال بعد وولی برای ایجاد اولین ائتلاف این صنعت گام برداشت و كمپانی های رادیاتورسازی دیترویت و گرمایش بخاری پیرس را گرد هم آورد و در نهایت كمپانی رادیاتورسازی امریكا در سال 1892 شكل گرفت. نتیجه این تركیب، به دست گرفتن رهبری داخلی این صنعت در امریكا بود و باعث شد این كمپانی در بازارهای اروپایی وارد شود. نقش وولی در این كمپانی بسیار حیاتی بود و به آنها كمك كرد تا ابتدا مراكز توزیع و در نهایت كارگاه های تولیدی را در سراسر اروپا تاسیس کنند و محصولی استاندارد با شكلی كارآمد و مقرون به صرفه به بازار ارائه کنند.كمپانی رادیاتورسازی امریكا در سال 1893 وارد بازار اروپا شد و در این مسیر بسیار موفق عمل كرد و با مطالعه بازارهای جدید، توانست محصولاتی منطبق بر سلایق و خواسته های مشتریان اروپایی ارائه دهد.
وولی در سال 1902 به عنوان رئیس كمپانی رادیاتورسازی امریكا انتخاب شد. او با تلاش در مسیر استاندارد سازی طراحی رادیاتور سعی كرد به صرفه اقتصادی بیشتر و كارایی بالاتری دست یابد و برای نیل به این هدف از كسب مالكیت كمپانی های مرتبط دیگر به طور مداوم بهره گرفت. آینده نگری و شناخت مناسب بازار وولی، باعث شد تا در سال 1929، مالكیت كمپانی تولید لوازم بهداشتی استاندارد را هم كسب کند و خط مشی كمپانی را در زمینه توسعه خطوط تولید لوله های ساختمانی و سیستم های گرمایش، قرار دهد و در نهایت كمپانی را به عنوان تامین كننده مجموعه كاملی از لوازم و تاسیسات مورد نیاز در خانه ها و ساختمان های اداری و كارخانه ها تبدیل کند.