داستان بزرگ ترین هتلدار جهان
گئورگ گرگوریان امروزه او را به عنوان پدر هتل دارای جهان در لاس‌و‌گاس و سراسر ایالات متحده می شناسند.
نمونه کامل پیشرفت و ترقی از یک خانواده کاملا ساده و معمولی است.او که در حال حاضر با ثروتی معادل 9/8 میلیارد دلار در ردیف میلیاردرهای بزرگ دنیا جای گرفته است. مردی با ظاهری کاملا ساده اما رفتاری به مانند یک نجیب زاده، کم حرف و گوشه گیر اما در معاملات بسیار مصمم و استوار، گریزان از هیاهوی خبرنگاران اما سازنده بزرگترین هتل های دنیا در گذشته که جنجال خبری بسیاری را در پی داشته است. یک کارگر، بوکسور و خلبان پیشین و یک میلیاردر فعلی…
گئورگ گرگوریان در ششم ژوئن سال 1917 در فرسنو ایالت متحده به دنیا آمد. او که فرزند چهارم خانواده بود علیرغم تولد در ایالات متحده تا زمانی که سن و سالی پیدا نکرده و وارد اجتماع نشده بود، نمی توانست زبان انگلیسی را به خوبی صحبت کند چراکه زبان خانوادگی آنها ارمنی بود و تمامی اعضای خانواده و خویشاوندان در محیط های خانگی به این زبان صحبت می کردند.
برادر بزرگش که در رشته ورزشی بوکس مهارت هایی داشت او را ترغیب کرد که وارد این رشته شود. به محض ورود به این رشته چنان علاقه ای به آن پیدا کرد که درس و مدرسه را رها كرد و تمام وقت خود را به این ورزش اختصاص داد.
چند سالی گذشت. حال او یک جوان خوش قد و قامت شده بود اما مهارت او در یک رشته ورزشی نمی توانست نیازهای مالی او را بر آورده سازد. خانواده هم که اوضاع مالی مناسبی نداشت و نمی توانست برای همیشه مایحتاج فرزندان را تامین كند. از همین‌رو او که از کودکی با کار کردن در مشاغل مختلف آشنایی داشت، دوباره تصمیم گرفت که وارد عرصه کار و فعالیت شود تا بتواند زندگی خود را اداره كند. به همین دليل در پاییز سال 1939 به سراغ یکی از دوستان قدیمی خانوادگی شان رفت تا نزد او به کار مشغول شود و ساعتي 45 سنت در دریافت كند.
یک روز که گئورگ به همراه کارفرمایش برای انجام یک سفارش سوار بر هواپیما شدند تا به شهر دیگری بروند، فکر دیگری ذهن او را به خود مشغول ساخت. هنگامی که هواپیما از جایش برخاست و تمامی مناظر پایین در یک نگاه قابل روییت شدند هیجان سراسر وجود او را در بر گرفت به محض فرود هواپیما گئورگ تصمیم خودش را گرفت: حال او می خواست یک خلبان شود! پس از پرس و جوی فراوان دریافت که یکی از اولین زنان خلبان در یک زمین بسیار بزرگ که بخشی از آن به امور کشاورزی و دامی اختصاص داده شده، مشغول آموزش خلبانی است. به سرعت هرچه تمام تر خود را به خلبان هواپيما رساند و گفت که او هیچ سواد و مدرک تحصیلی خاصی ندارد، از سویی هم پولی ندارد تا بتواند شهریه کلاس‌های آموزشی را بپردازد اما علاقه بسیار به پرواز دارد و از او طلب کمک کرد بارنس هم که ذوق و شوق فراوان او را دیده بود به او گفت که برای این کار مهم‌ترین وسیله، علاقه و شجاعت است که او دارد و همین امر برای تبدیل شدن به یک خلبان ماهر کفایت می کند. تنها شش ماه از این تاریخ گذشت گئورگ توانست مدرک خلبانی تجاری خود را دریافت نماید و در همان مکان به عنوان یک شغل به آموزش این فن بپردازد. اما نکته اینجا بود: گئورگ پرواز را دوست داشت نه مربیگری را.
و این به معنای آغاز حرفه ای جدید بود. چندی پیش شنیده بود که خطوط هوایی رویال «Royal» در ازای هر پرواز از کانادا به اسکاتلند، به هر خلبان 1000 دلار دستمزد می دهد. هنگامی که برای تحقیق در مورد این قضیه وارد شهر مونترال کانادا شد دریافت که انجام این ماموریت چنان دشوار است که کارشناسان پرواز احتمال موفقیت را بیش از 4/1درصد نمی دانند اما او علیرغم تمام مشکلات، هواپیما را به مقصد رساند. از آن پس به مدت چندین سال او وظیفه انتقال این هواپیما ها را به اسکاتلند داشت و در همه مراحل موفقیت را از آن خود كرد و توانست ثروت نسبتا خوبی نیز به دست آورد.
چندی بعد زمانی که نام او در لیست خلبانان ماهر و با تجربه جای گرفته بود، یکی از تجار لوس آنجلس او را به عنوان خلبان اختصاصی خود برای و یا سه سفر در هفته استخدام کرد. گرگوریان که پیش از این توانسته بود یک هواپیمای کوچک برای خود بخرد. او كمي بعد ازدواج کرد و صاحب دو فرزند به نام‌های لیندا و تر‌ی سی شد و به وسیله ثروتی که به دست آورده بود یک کمپانی هوایی کوچک با نام تریسندا «Tracinda» برگرفته از نام فرزندانش بنا کرد. این شرکت هوایی او که تحت نظر خطوط هوایی «los Angeles Air service» فعالیت می کرد، در سال 1965 وارد بورس شد و سهام آن به عموم فروخته شد.
در سال 1962 در یک اقدام جسورانه گرگوریان زمینی به مساحت 320 هزار متر مربع به قیمت 960 هزار دلار در حوالی فلامینگو خریداری کرد و آن را به یک کمپانی بزرگ اجاره داد و بعد هم به همان کمپانی در ازای مبلغ 5 میلیون دلار فروخت. در اوایل سال 1967، گرگوریان زمین مشابهی در پارادایس رواد به مبلغ 5 میلیون دلار خریداری کرد و تصمیم گرفت خودش آن را بکار گیرد. به کمک سهام کمپانی اش در بورس و نیز مبالغی که اخیرا به دست آورده بود اقدام به ساخت بزرگ ترین هتل آن زمان در دنیا در شهر لاس و گاس كرد. هتلی 30 طبقه با 1512 اتاق که تنها در سال اول آغاز به کارش بیش از 3 میلیون دلار عایدی داشت.
روزبه‌روز شهرت «MGM Grand» افزوده می شد و در پی آن به ثروت گرگوریان می افزود تا این‌که ناگهان مشکلی بزرگ پدید آمد. وام‌های کلانی که او از بانک‌های اروپا گرفته بود با سود هنگفتی می بایست باز پرداخت می شد که این موضوع به نوبه خود نگران‌کننده نبود اما زمانی که ارزش سهام کاهش یافت این بانک‌ها به سرعت به او برای بازپرداخت مالی‌شان فشار آوردند، در این بین او مجبور شد نیمی از سهامش را که بیش زا 180 میلیون تا شش ماه پیش ارزش داشت، به مبلغ تنها 5/16 میلیون دلار به هتل بین‌المللی هیلتون بفروشد. او همچنین خانه‌اش در لاس وگاس، هواپیمای شخصی وقایع تفریحی‌اش را فروخت تا بتواند بدهی‌هایش را بپردازد. آنچه که همه دوستان و نزدیکان او را به حیرت وا داشته بود خونسردی بیش از حد او در این گیرودار بود. در حالی‌که استرس و نگرانی سراسر وجود اطرافیان را فرا گرفته بود، گرگوریان با آسودگی خیال به حل مشکل فکر می کرد و تا بر طرف کردن کامل آن هرگز احساساتی بر خورد نکرد.
پس از اتمام این قضایا او به سراغ هالیوود رفت و برای سرمایه‌گذاری در آن به تحقیق و مطالعه پرداخت. در سال 1972 با درایت کامل هتل دیگری با ارزش 107 میلیون دلار که دارای 26 طبقه، 2084 اتاق، سالن نمایشی با گنجایش 1200 نفر و یک فروشگاه بزرگ بود ساخت. از آنجا که علاقه فراوانی به سمینارها پیدا کرده بود با الهام از فیلم گراند هتل ساخته سال 1932 نام آن را گراند هتل نهاد.
هنگامی که در 5 جولای 973، گراند هتل باز گشایی شد، نام آن به عنوان بزرگ ترین هتل جهان به ثبت رسید. چند سال بعد در سال 1980 زمانی که او برای یک سفر کاری در نیویورک به سر می برد گراند هتل بر اثر یک نقص فنی الکتریکی دچار سانحه آتش سوزی شد و فاجعه ای پدید آورد. در این سانحه وحشتناک 85 نفر جان باختند و طبقات بالایی دچار آسیب جدی شدند. با شنیدن این خبر فورا به لاس وگاس برگشت و از نزدیک به پیگیری علل حادثه مشغول شد و هشت ماه پس از این ماجرا، مجددا هتل بازسازی شده شروع به کار کرد و به استقبال از میهمانان پرداخت. آخرین و سومین هتل بزرگ او «MGM Grand» که در حال حاضر نیز مشغول به کار است در سال 1993 با ظرفیت 5000 اتاق، هشت رستوران، باشگاه ورزشی، پارک تفریحی و سالن نمایشی 1500 نفره افتتاح شد. گفته می شود که پارک تفریحی این هتل دست کمی از پارک دیزنی لند ندارد و تمامی امکانات آن دو مشابه است. نکته جالب اینجاست که این هتل نیز در زمان خود بزرگترین هتل زمانه بوده است و با این اقدام نام گرگوریان به‌عنوان پدر هتلداران جهان به ثبت رسید.
