این روزها، زمانی که مهاجران به یک کمپ پناهجویان می رسند، یکی از نخستین چیزهایی که جست وجو می کنند، امکان دسترسی به وای فای و برق برای شارژ کردن تلفن های همراه خود است. گوشی هوشمند آنها مانند غذا و آب به عنوان منبعی برای بقا دیده می شود؛ یک یادآوری روشن از این حقیقت که ما در دنیای دیجیتال کاملا غرق شده ایم. امروزه حدود 50 درصد ساکنان کره زمین به اینترنت وصل هستند که برای اکثر آنها امکان این دسترسی از طریق تلفن های همراه شان فراهم است (به عنوان مثال اینترنت موبایل) که در حقیقت باید آن ها را HC یا کامپیوترهای دستی نامید. به این معنی که نرخ های رشد در این صنعت به طور جدی شروع به کاهش خواهد کرد.
این امر به ما می گوید که چرا این صنعت بسیار سخت برای مرحله جدیدی رقابت می کند که بعد از سال 2020 به مراتب دیجیتالی تر نیز خواهد شد. در آن زمان انتظار می رود اینترنت 5G با توانایی انتقال میزان انبوهی از داده ها (تقریبا 100 برابر اینترنت 4G امروز) آغاز به کار کند. به علاوه، شاهد رشد اشیای متصل به اینترنت خواهیم بود که به اصطلاح به آن اینترنت اشیا یا IoT گفته می شود. بنابراین وارد مرحله جدیدی شده ایم و اثر تکنولوژی در هر جنبه از فعالیت بشر در حال نمایان شدن است. برخی پیش بینی ها می گویند که تا سال 2025، بیش از صد میلیون شیء در سراسر جهان به اینترنت متصل خواهند شد. این تحقیق می گوید: انتظار می رود در سال 2021 حجم کسب و کار بین 100 میلیارد دلار تا 130 میلیارد دلار باشد. اما این نوستالژی که «در گذشته همه چیز بهتر بود» به ما این اجازه را می دهد تا به تاریک و روشن های این «جهان دیجیتال جدید» نگاهی بیندازیم.
انسان ها و حوزه دیجیتال
در سطح فردی، اینترنت موبایل احتمالات چشمگیری را ارائه می دهد که با ظهور اینترنت 5G به مراتب بالاتر خواهد رفت. گاهی این احساس به انسان منتقل می شود که جهان مانند یک باجه تلفن شده است. گرچه این برای برخی خانواده ها نوعی نعمت محسوب می شود؛ چراکه اعضای مختلف آن را که از نظر جغرافیایی پراکنده هستند به یکدیگر وصل می کند و دامنه وسیعی برای آموزش و یادگیری آنلاین ارائه می دهد. و برای این کار شمار رو به رشد و گوناگونی از اپلیکیشن ها را معرفی می کند.
چین کشوری است که در این حوزه پیشرو محسوب می شود: امروزه، بیش از 400 میلیون چینی از گوشی های هوشمند برای اکثر پرداخت های خود استفاده می کنند. موسسات مالی پول دیجیتالی را ترجیح می دهند؛ چراکه تراکنش های آن ارزان تر است. گرچه امیدوار هستیم که این پول فیزیکی ناپدید نخواهد شد؛ چون ارتباط واقعی و محسوس بین افراد شکل می دهد. مارشال مک لوهان یک بار گفته بود: «رسانه خود پیام است.» او بر تاثیر متقابل انسان ها و ابزارها پافشاری می کرد. رسانه های اجتماعی هم تلفیقی از بهترین و بدترین هستند و راهی به شدت کاربردوستانه برای ارتباط افراد به حساب می آیند. اما از سویی دیگر تنش هایی بین افراد نیز ایجاد می کند. گاهی رسانه های اجتماعی ناسزاگویی را تشویق می کنند؛ نه بحث و مناظره را. در این رابطه، فیس بوک برای جامعه ما یک سرطان واقعی است.
جنبه تاریک دیگر جهان دیجیتال، اعتیاد به وسایل دیجیتال است. در گذشته، ما این مشکل را با تلویزیون داشتیم که مکالمات شبانگاهی افراد خانواده را در شهرهای کوچک نابود کرد. اکنون مردم کمتر تلویزیون نگاه می کنند؛ اما بیشتر به وسایل دیجیتالی کوچک خود وابسته شده اند. برای کودکان چنین اعتیادی (مثلا به بازی های آنلاین) از سوی بسیاری تقبیح می شود. ظاهرا اکثر کارمندان شرکت اپل به شدت زمانی را که کودکان شان برای وسایل دیجیتال کوچک صرف می کنند، محدود می کنند. مساله بعدی محتوای چیزی است که کودکان می بینند؛ همه ما به قدرت تصاویر آگاهیم. خانواده ها مسوولیت بالایی برای کنترل آنچه کودکان شان می بینند و می شنوند دارند. در سطح شرکتی، انقلاب دیجیتال مزایای قابل توجهی برای مدیریت کارآتر سهام، تولید و توزیع ارائه می دهد.
شرکت ها در حال انطباق خود با عصر دیجیتال هستند
شرکت های موجود باید برای تطبیق با این واقعیت جدید خود را دگرگون کنند. به عنوان مثال، شرکت های شیمیایی باید بیاموزند تا روی این پیشرفت ها سرمایه گذاری کنند. برای دستیابی به این هدف، فعالیت آنها در تحقیق و توسعه R&D باید دیجیتالی شود که کار کمی نیست. شرکت های فعال در صنعت اتومبیل در ارتباطات ماشین به ماشین (machine-to-machine) بیشترین پیشرفت را داشته اند؛ و در بین آنها ژاپنی ها بسیار پیشرو هستند. کارخانه های تولید چندمنظوره که از روبات ها استفاده می کنند بسیار قریب الوقوع به نظر می آیند. اینکه فکر کنیم گوشی های هوشمند کل دنیا تنها در کارخانه های پیچیده آسیایی تولید می شوند (به طور خاص، شرکت تایوانیFoxconn) و «غرب» دیگر قابلیت این کار را ندارد، متناقض نما است. از سوی دیگر، شرکت های جدید ظاهر می شوند و رشد می کنند تا ابزارهای دیجیتال را تقویت کنند و خدمات جدیدی ارائه دهند، شرکت هایی مثل اسکایپ که در اروپا متولد شده یا Airbnb.درک «مدل های کسب و کار» آنها خیلی دشوار نیست. در حال حاضر بسیاری پول شان را از دست می دهند؛ اما موفقیت آنها به شدت به دسترسی به سرمایه گذاری های عظیم برای رشد سریع و کیفیت در اجرا بستگی دارد. این حوزه ای است (سرعت و مقیاس) که شرکت های دیجیتال چینی در آن بی رقیب هستند.
منبع: دنیای اقتصاد