متولد 24 شهریور 1372،شیراز،اسکی باز. دومین روز مسابقات بین المللی اسکی آلپاین لبنان، با برگزاری رقابت های ماده مارپیچ بزرگ برگزار شد و در این ماده فروغ عباسی به قهرمانی رسید.اولین دختری بود که به مسابقات آسیایی کوهستان رفت ودر آسیا چهارم شد. در ادامه با شركت پگاه سيستم همراه باشيد.
عادات و علائق شخصي:
از همان بچگی همیشه دوست داشت اول باشد.
دوران زندگي:
پدر و مادرش مربی اسکیت بوده اند.فروغ دارای یک خواهر است که در رشته های ورزشی فعالیت ندارد . او در روزهای جمعه،به همراه پدرش به پیست میرفت.اما در آن زمان، شیراز یک پیست خیلی کوچک داشت. شرایط رفت و آمدش هم برایشان خیلی سخت بود. کم کم علاقهمند شد و شروع کرد به مسابقه دادن.
اولین مسابقه
تنها چیزی که از اولین مسابقه اش به یاد دارد،این است که پنجم شده بود و به پدرش میگفت:آیا پنجم همان اول است؟ او هم می گفت آره! همان اول است. اما،دختری که اول شده بود، میگفت کجا پنجم همان اول است و با انگشتش به فروغ نشان میداد که آخر شده است.
مسابقات قهرمانی کشور
پنجم دبستان بود که به مسابقات قهرمانی کشور رفت. شب مسابقه به همان دختر که در اولین مسابقه،اول شده بود،میگفت من که اولم.
مسابقات آسیایی
روز اول مسابقات آسیایی دو طلا گرفت. روز دوم نقره و روز سوم هم خیلی شرایط سختی داشت و اوت شد. گفته بودند هر کسی که طلا بگیرد، سال بعد تیم ملی است.
اتریش و اردوی تیم ملی
سال بعد یازده روز با تیم ملی به اردوی اتریش رفت.
مسابقات قهرمانی جهان
در روز آخر انتخابی اسکی مسابقات قهرمانی جهان یک دفعه اعلام کردند که اندازه اسکیها بلندتر شده. تنها کسانی که از این اسکیها نداشتند، عباسی و فاطمه کلهر بودند.شب مسابقه اسکیهای جدید را به آنها دادند.فروغ در انتخابی سوم شد. روز بعد از نظر روحی حالش بد بود. بند کفشش را نبسته بود و پنجم شد. خیلی حالش بد شد. از شمشک تا شیراز را یک سره گریه کرد. وی در مدتی که بچهها در مسابقات بودند، حال خیلی بدی داشت و غذا نمیخورد و مریض شد.
لبنان
وی با هزینه خودش به لبنان رفت.اما نتوانست سهمیه المپیک را بگیرد.
مسابقه در ایران
فردای مسابقات لبنان،در ایران مسابقه داشت. سریع به ایران برگشت تا بتواند مسابقه بدهد. او در مسابقات ایران خیلی خوب بود. انگار قدم مسابقات لبنان برایش خیر بود. از لبنان که برگشت، یک دفعه عوض شد. در اسلالوم( مارپیچ کوچک) مجموع دو مانش با بچه های دیگر چهار ثانیه فاصله داشت، اما بعد از لبنان آنها را زد. پنج ثانیه بهتر شده بود و در همه مسابقات اول می شد.
دوچرخه سواری
وی در روزهای جمعه به همراه دخترعمهاش برای دوچرخهسواری به چمران می رفت. یکی از روزها دوست پدرش او را دید و خبر برگزاری مسابقات دوچرخهسواری در زنجان را به وی داد.پس از سه روز تمرین برای مسابقه انتخاب شد. در مسابقه،از خدری؛دوچرخه سوار تیم ملی،جلو زد و اول شد. مربی تیم ملی خیلی خوشش آمد و فروغ را انتخاب کرد.
دوچرخه کورسی
سپس برای کورسی هم انتخاب شد. فروغ در اردو سرعت را برگزید. اما گفتند نمیتوانی بروی روی دیواره.فروغ هم گفت یا به شیراز برمیگردد یا می رود سرعت. چون میدانستند غیرممکن است گفتند اگر تا شب توانستی روی دیواره دوچرخهسواری کنی میتوانی در تیم سرعت باشی.او هنوز سوار دوچرخه کورسی نشده بود، چه برسد به دوچرخه پیست. اما سوار شد و روی دیواره رفت.اواخر اردو تایمش به بچههای تیم نزدیک شد، اما نتوانست به مسابقات اعزام شود. سال بعد هم بخاطر امتحاناتش گفت فقط میخواهد درس بخواند.
مسابقات دانهیل
اولین دختری بود که به مسابقات آسیایی کوهستان رفت و بعد از او هم هیچ دختر دیگری نرفت. در آسیا چهارم شد. تا به حال سوار دوچرخه دانهیل نشده بود. در چین که بود، گفتند این همه راه آمدهای، مسابقات دانهیل را هم شرکت کن. دوچرخه بزرگ بود، انگار سوار موتور شده بود. دوچرخه یکی از پسرها را به او داده بودند و اصلا نگفته بودند وسط مسیر پرش دارد تا در عمل انجام شده قرار بگیرد و نرسد. همین طور که داشت پا میزد، یکی از پسرهای تیم ایران هم پشت سرش بود و راهنمایی اش می کرد. یک دفعه دید زیر پایش خالی شد، پرید و ترسش ریخت.در این مسابقه با وجود 17 شرکت کننده،نفر هفتم شد.
مسابقات کورسی
پس از آن، مسابقات کورسی بود. حدود یک ماه تمرین کرد و همراه ریحانه طالبی به مسابقات آسیایی تایلند فرستاده شد.با اینکه در رده ی جوانان بود، اما گفتند بزرگسالان مسابقه بدهد. ریحانه در جوانان سوم شد و فروغ در بزرگسالان هفتم.
اردوی دوچرخهسواری و اردوی اسکی
در این زمان مربی دوچرخهسواریاش به او توصیه کرد یکی را انتخاب کند.پس تصمیم گرفت تابستانها به اردوی دوچرخهسواری برود و زمستانها اردوی اسکی. اردوها با هم تداخل پیدا کرد و مجبور شد دوچرخهسواری را کنار بگذارد.
فروغ عباسی در لیست مسابقه رشته آلپاین
قرعه کشی شرکت کنندگان در اسکی آلپاین در محل دهکده کوهستانی برگزار شد که طی آن و بنابر امتیاز فدراسیون جهانی، فروغ عباسی با شماره ۸۶ در لیست شروع مسابقه رشته آلپاین قرار گرفت. بر این اساس عباسی در میان ۸۸ اسکی باز از ۴۷ کشور جهان و حضور چهرههای شاخصی همچون تینا مازه، ماریا ریچ، پوتیاینین،می توانست به رقابت بپردازد. این اولین بار بود که وی به رقابتهای المپیک زمستانی راه یافت.
رقابتهای بینالمللی اسکی آلپاین ترکیه
در آخرین روز از رقابتهای بینالمللی اسکی آلپاین ترکیه که حکم کسب سهمیه المپیک روسیه ۲۰۱۴ را هم داشت، عباسی در بخش زنان این ماده سوم شد. در این مسابقات اسکی بازان ایران، یونان، ترکیه، ارمنستان، تاجیکستان، هند، پاکستان، گرجستان و تایلند آخرین شانس های خود را برای کسب سهمیه المپیک آزمایش کردند.
مسابقات بین المللی اسکی آلپاین لبنان؛سال 2013
دومین روز مسابقات بین المللی اسکی آلپاین لبنان، با برگزاری رقابت های ماده مارپیچ بزرگ برگزار شد و در این ماده فروغ عباسی به قهرمانی رسید. این مسابقات که با حضور 12 کشور در ارتفاعات «مزار کفردبیان» لبنان برگزار شد، ارزش شاياني در ارتقاء پوئن فدراسيون جهاني به منظور كسب سهميه المپيك داشت.
بازیهای زمستانی المپیک 2014 سوچی روسیه
او،تنها نماینده زن اسکی ایران در بازیهای زمستانی المپیک 2014 سوچی روسیه بود. او که برای نخستینبار حضور در این رویداد بزرگ جهانی را تجربه میکرد، در بین 49 شرکتکننده در این مسابقات عنوان 48 را به دست آورد.
مسابقات اسکی مارپیچ کوچک زنان در بازی های المپیک برگزار شد و از بین 88 نفر فقط 49 نفر به خط پایان رسیدند. بارانی که صبح باریده بود، شرایط پیست را دشوار کرده بود و این دلیلی بود تا تعداد زیادی به خط پایان نرسند. این اتفاق در دور اول برای عباسی افتاد، تا جایی که همه تصور می کردند او کنار رفته و نمی تواند در دور دوم،مسابقه بدهد. اما بعد از بازدید فیلم مسابقه، خطایی اعلام نشد و عباسی با اینکه زمان زیادی را از دست داده بود، اما اجازه پیدا کرد که در دور دوم اسکی کند. عباسی در دور اول با زمان یک دقیقه، 26 و 71 صدم ثانیه و با 34 و 9 صدم ثانیه اختلاف تایم با نفر اول شصت و یکم شد.
او با اینکه در دور دوم بهتر رفت و با زمان یک دقیقه و 8 و 98 صدم ثانیه با نفر اول 17 و 87 صدم ثانیه اختلاف پیدا کرد، اما نتوانست تایم از دست رفته دور اول را جبران کند. عباسی در مجموع دو دور با زمان 2 دقیقه و 35 و 69 ثانیه و با اختلاف 51 و 15 ثانیه به نفر اول در رده چهل و هشتم قرار گرفت، یک رده بالاتر از نفر آخر که اسکی بازی از کره بود. عباسی جایگاه ایران را در مقایسه با چهار سال قبل بالاتر برد. در بازی های ونکوور، مرجان کلهر با اختلاف زمان 35/71 ثانیه شصتم شده بود. در این مسابقات میکائلا شیفرین از آمریکا قهرمان شد. مارلیز شیلد و کاترین زتل از اتریش مدال های نقره و برنز را گرفتند. در این مسابقه 39اسکیباز به خط پایان نرسیدند.
او اگرچه نتیجه خوبی در بازیهای المپیک به دست نیاورد، اما در مجموع از نتیجه عملکردش در روسیه راضی بود. چراکه معتقد بود با وجود تمام سختیها و استرسهایی که پیش رویش بود باز هم کم نیاورد و توانست خودش را به خط پایان برساند.
صحبتهایش درخصوص اولین تجربه حضور در بازیهای المپیک
واقعا خیلی سخت بود. همین که قهرمانان دنیا را از نزدیک میدیدم، کار را برایم دشوارتر میکرد. اصلا نمیتوانستم این موضوع را هضم کنم که باید در کنار اینها مسابقه بدهم. ضمن اینکه با پیست مسابقات و مسیرهای صعبالعبور آن آشنا نبودم و این موضوع هم باعث شده بود تا روحیهام را قبل از شروع بازیها از دست بدهم. ولی به هر حال هرچه بود گذشت و از نتیجه کارم راضی هستم. چون توانستم از خط پایان بگذرم. همین که تا آخر ادامه دادم و در حین مسابقه بر ترس غلبه کردم خیلی برایم خوشایند بود.
ناراضی از پیست اسکی
قانون مسابقات اسکی قبل از شروع رقابت به همه اسکیبازان فرصت میدهد تا از پیست بازدید کنند. من وقتی رفتم پیست را دیدم واقعا خودم را باختم. چون تا به حال در چنین پیستی با آن همه مسیرسخت اسکی نکرده بودم. هیچوقت در زندگیام اینقدر استرس نداشتم. اما خب مربیان خیلی به من کمک کردند تا آرام شوم و بتوانم پشت خط استارت بایستم. مسابقه شروع شد،ولی نیمههای کار افتادم و هر کاری میکردم نمیتوانستم بلند شوم.
شب قبل از مسابقه باران آمده بود و قسمتهایی از پیست برفها آب شده بود. من دقیقا در همین قسمت گیر کرده بودم. همین اتفاق باعث شد تا زمان زیادی را از دست بدهم. با وجود اینکه تا قبل از افتادنم چندنفر را پشتسر گذاشته بودم اما با افتادنم از آنها عقب ماندم. طوری که مسئولان تیم فکر میکردند من اوت شدم. دقیقا از لحظهای که زمین خوردم تا لحظهای که دوباره راه افتادم، 18ثانیه طول کشید. حداقل از چهار نفر میتوانستم جلوتر باشم. من میدانستم جزو نفرات آخرم، ولی از اول هدفم این بود که تا آخر اسکی کنم و به خط پایان برسم. من در مانش دوم دیگر هیچ استرسی نداشتم و ترسم ریخته بود و تا حدودی به پیست عادت کرده بودم.
افتخارات:
قهرمانی در مسابقات بین المللی اسکی آلپاین لبنان
کسب دو طلا و یک نقره در مسابقات آسیایی
نفر اول مسابقات دوچرخهسواری در زنجان
منبع:سیتی تومب