ارنست ورنر زیمنس، در ۱۳ دسامبر سال ۱۸۱۶ در «لنته» -شهر کوچکی نزدیکی در هانوور- به دنیا آمد. او چهارمین فرزند از بین ۱۴ فرزند خانواده بود! پدر او کشاورزی به نام کریستین فردیناند زیمنس بودند. اجداد کریستین از سه قرن قبل در شمال آلمان کشاورز بودند. در ادامه با شركت پگاه سيستم همراه باشيد.
او بعد از اتمام مدرسه برای ادامه تحصیل به برلین رفت. اما هزینه تحصیل در دانشکده ای که او انتخاب کرده بود خیلی گران بود و در حد توانایی پدرش نبود، پس به دانشکده فنی و مهندسی نظامی پروس پیوست و بین سال ۱۸۳۵ تا ۱۸۳۸ در آن تحصیل کرد.
تخصص و مهارت اصلی او کامل کردن فناوری های ناقص و غیرکاربردی قبلی بود. در سال ۱۸۴۳، او حق نخستین اختراع ثبت شده خود را فروخت. تا آن زمان برای فرستادن تلگراف از علایم و رمزهای مورس استفاده می شد، اما او دستگاهی اختراع کرد که علایم مورس را دریافت می کرد و سوزن اش متناسب با هر کد دریافت شده، به حرف متناظر آن اشاره می کرد.
روز اول اکتبر سال ۱۸۴۷، روزی طلایی بود، او در این روز شرکت زیمنس و هالسکه را تأسیس و ثبت کرد. این شرکت را او و یوهان گئورک هالسکه بنا نهادند.
شرکت او خیلی زود بین المللی شد. یکی از برادران او به نام سر ویلیام زیمنس پای او را بازار انگلیس باز کرد و برادر دیگرش به نام کارل فون زمینش، درهای روسیه را به روی او گشود.
در سال ۱۸۴۸، شرکت زیمنس نخستین خط تلگراف طولانی به طول ۵۰۰ کیلومتر را بین برلین و فرانکفورت تأسیس کرد. بعدها زیمنس خط تلگراف روسیه و خط تلگراف هند و اروپا را هم تأسیس کرد.
شرکت زیمنس، در سال ۱۸۸۰ نخستین آسانسور الکتریکی را دنیا را تولید کار و به بازار فرستاد. قسمتی از افتخار کشف پرتوهای ایکس را باید به نام شرکت زیمنش نوشت، چون شرکت او که لوله های خلأ مورد نیاز ویلهلم کونراد رونتگن را ساخته بود.
از اقدامات بسیار بزرگ زیمنس ایجاد خطی زمینی بین اروپا و آسیا از مسیر دریای شمال، پروس، شرق اروپا، جنوب روسیه و ایران بود که از سال ۱۸۷۰ تا سال ۱۹۳۱ به جز سال هایی از جنگ جهانی اول، نقشی بسیار مهم در تبادل اطلاعات داشت و از جمله شاه راههای ارتباطی شرق و غرب شد. این خـط کـه لندن را به هند و شرق دور متصل می کرد، از سرعت و دقت لازم نیز برخوردار بود.
وقتی اولین تلاشها در سـال ۱۸۵۹ برای خط تلگرافی از اروپا به هند با نصب یک کابل دریایی بین مصر و هند از مـسیر دریای سرخ و اقیانوس هند به کراچی به شکست انجامید، کابل دریایی از مسیر خلیج فـارس در دسـتور کـار قرار گرفت و طرح اولیۀ آن با مشورت برادران زیمنس، ورنر و ویلیام در اکتبر ۱۸۶۲ طی گزارشی مـشترک ارائه شد.
با نصب کابل در سال ۱۸۶۴، ارتباط تلگرافی در خلیج فارس با کراچی، فاو، بوشهر، بـغداد، استانبول، جایی که متصل به سیستم اروپایی بود، امکان پذیر شد. علاوه بر ارتباط از مسیر عثمانی، بعدها خط بوشهر را تا تهران ادامه داد. زیمنس در پایان سال ۱۸۶۴ بر اساس قرارداد ۳۱ آگوست ۱۸۶۴ ایـران و روسیه،خط تلگراف روسیه را به سیستم اروپایی وصل کرد.
ارنست ورنر زیمنس در سال ۱۸۹۰ بازنشسیته شد و در سال ۱۸۹۲ در برلین درگذشت.
بعد از شکست آلمان در جنگ جهانی اول، این شرکت توانست در سال ۱۹۲۰ به زمان اوج خود بازگردد و یکی از ۵ شرکت برتر جهانی در زمینه محصولات الکتریکی شود. شرکت زیمنس و هالسکه سهم تکنیکی بزرگی در مدرن سازی سیستم تلفن ایفا کرده و همچنین اولین سیستم تلفن بین قطاری را در سال ۱۹۲۳ برای راه آهن آلمان ایجاد کرد. در سال ۱۹۳۹، این شرکت با در خدمت داشتن ۱۸۷۰۰۰ کارمند، بزرگترین شرکت الکترونیکی جهان شناخته شد.
در طول زمان جنگ جهانی دوم نیز کارخانه های موجود به تولید محصولات نظامی ادامه داده و در بسیاری از کارخانه ها نیز همانند شرکت های دیگر آلمانی مثل فولکس واگن، از نیروهای کار اجباری استفاده شد. در زمان جنگ برلین، تمامی واحدهای تولیدی آن در اطراف این شهر به صورت تعلیق درآمد. بعد از اتمام جنگ، این شرکت توانست با دانش ویژه رئیس سابق آن یعنی هرمن زیمنس (Hermann Siemens)، روند کاری فوق العاده خود را بازسازی کند.
کسی که بیشترین نقش را در بازسازی زیمنس، پس از جنگ جهانی دوم ایفا کرد، نوه دیگر ورنر، ارنست زیمنس بود. هم او بود که در سال ۱۹۶۶شرکتی را که امروزه به عنوان زیمنس (AG) می شناسیم، تاسیس کرد و تا ۱۹۷۱ رهبری آن را به عهده داشت.
مدیریت در دهه بعد برعهده برنهارد پلتنر بود و دهه بعد نیز هاسین هالسکه این مسئولیت را انجام داد. از سال ۱۹۹۲ که هانریش پیرر رهبری شرکت را بر دوش گرفت، زیمنس تحول یافت و از یک شرکت متکی بر مشتریان عمومی در بازار به شرکتی که در بازار رقابت جهانی انتظارات سهامداران را برآورده می ساخت، تبدیل شد.
امروزه شرکت زیمنس در زمینه تولید تجهیزات مخابراتی و نورپردازی، لوازم خانگی، انواع قطار، تجهیزات تولید برق، سیستم های خودکارسازی، اتوماسیون صنعتی، تجهیزات پزشکی و سامانه های اعلام حریق فعالیت می کند.
عملیات شرکت زیمنس به چهار بخش اصلی انرژی، صنعتی، پزشکی و زیرساخت های شهری تقسیم می شود. هم اکنون شمار کارکنان زیمنس بالغ بر ۳۶۰ هزار نفر است، که در ۱۹۰ کشور جهان اشتغال دارند. دفتر مرکزی این شرکت در شهر مونیخ، آلمان قرار دارد.
نوادگان زیمنس هنوز هم ۶ درصد کل سهام آن را در اختیار دارند و جز شورای مشاورین این شرکت معظم هستند.
منبع: یک پزشک